2014 թ. հունվարի 1-ից 40 տարին բոլորող ՀՀ քաղաքացիները պետք է ընտրեն իրենց կենսաթոշակային ֆոնդի կառավարչին, ովքեր էլ պետք է կառավարեն աշխատող քաղաքացիների պարտադիր մուծած գումարները: Հայաստանում գրանցված է 1974 թ. հունվարի 1-ին և դրանից հետո ծնված շուրջ 270 հազար աշխատող: Գոնե մեր շրջապատում անցկացված հարցումները չհայտնաբերեցին գեթ մեկ աշխատողի, ով ընտրել է իր կառավարչին ու ֆոնդերը: Վերջիններս ընտրությունը կթողնեն ավտոմատ համակարգին:
Յուրաքանչյուր կառավարիչ առաջարկում է 3 ֆոնդ` կայուն եկամտային, պահպանողական և հավասարակշռված: Եթե քաղաքացին չի ընտրում իր կառավարչին, ապա ծրագիրն ինքն ավտոմատ կերպով ընտրում է կառավարիչներից մեկին:
Իսկ ովքե՞ր են կառավարիչները: Դրանք երկուսն են. առաջինի հիմնադիրներն են ավստրիական C-QUADRAT Investment AG և գերմանական Talanx Asset Management GmbH ընկերությունները, երկրորդ կառավարչի հիմնադիրն է Amundi Society General և Credit Agricole համատեղ ձեռնարկությունը:
Գրեթե 10 տարի քննարկվում է կուտակային կենսաթոշակային համակարգին անցնելու հարցը: Կուտակային կենսաթոշակային համակարգի կամավոր սկզբունքը չգործեց, փոխարենը հասարակության մեջ սկիզբ առան ժողովրդագրական խնդիրներ` բնակչության ծերացում, ծնելության նվազում, արտագաղթ և այլն, որոնք հանգեցրին պարտադիր բաղադրիչի կիրառմանը: Հայաստանում այսօր կա շուրջ 500 հազար թոշակառու, և մեկ թոշակառուին բաժին է հասնում մեկ աշխատող: Ստացվում է, որ աշխատող քաղաքացիները չեն կարող կրել թոշակառուներին պահելու բեռը, ուստի փորձ է արվում լուծումներ գտնել: Որոշ երկրներում նման պարագայում բարձրացնում են հարկային բեռը կամ հետաձգում են կենսաթոշակային տարիքը, ինչպես, օրինակ, Գերմանիայում. կենսաթոշակային տարիքն այստեղ 67-ն է: Ամեն երկիր խնդիրը լուծելու համար հանրային կոնսենսուսի միջոցով իրեն հարմար լուծումներ է գտնում: Հայաստանում, փաստորեն, դա պարտադիր կուտակային համակարգի ներդրումն է: Հարցն այն է, որ կրթաթոշակային համակարգի և ընդհանրապես երկրի նկատմամբ վստահություն գոյություն չունի, ինչը դառնում է բազում դժգոհությունների առարկա: Բացի այդ, քաղաքացիները չունեն համապատասխան ֆինանսական գրագիտություն, որպեսզի գլուխ հանեն բավականին խրթին համակարգից: Հանրության իրազեկման հարցը նույնպես բաց է:
Գործում է 114 թեժ գիծը (մարզերի համար` 0 8000 114), և զանգահարելով` օպերատորից տեղեկացանք, որ թեժ գծին դիմողները բավականին շատ են: Զանգում են թե՛ գործատուները, թե՛ քաղաքացիները: Հիմնականում հետաքրքրվում են կառավարիչներից, ֆոնդերի ընտրությունից, հարցնում, թե ինչ դերակատարություն կարող է ունենալ անձն իր կուտակային ակտիվների կառավարման գործում և այլն: Օպերատորը նաև վստահեցրեց, որ իրենք միայն պատասխանում են հետաքրքրող հարցերին և իրավունք չունեն ուղղորդելու քաղաքացիներին: Թեժ գծին զանգահարած բազմաթիվ քաղաքացիներ էլ պնդում են, որ շատ հարցեր, այնուամենայնիվ, մնում են չճշտված: Իրականում աշխատավարձի ոչ թե 5 տոկոսն է պահվում, այլ 6 տոկոսից ավելին, դեռևս ոչ ոք չգիտե, թե, ասենք, մի 30 տարի անց որքան է կազմելու իր կենսաթոշակը, որքանով են ապահովագրված կենսաթոշակային կուտակումները, որոնք են երաշխիքները, թե դրանք չեն փոշիանա: Եվ եթե անգամ այդ երաշխիքները փաստաթղթային տեսք ունեն, ապա միևնույն է, դրանց ոչ ոք չի հավատում:
Նշենք, որ կենսաթոշակային ֆոնդ և ֆոնդի կառավարիչ կարելի է ընտրել «Իմ հաշիվը» ինտերնետային էջի և հաշվի օպերատորների միջոցով: Այս պահի դրությամբ հաշվի օպերատոր ընկերություններն են «Արարատբանկը», «Արդշինինվեստբանկը», «Հայբիզնեսբանկը», «Հայփոստը», «ՎՏԲ-Հայաստանբանկը» և «ԷՅՉ-ԷՍ-ԲԻ-ՍԻ Բանկ Հայաստանը»:
Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ